Złoty medal w kategorii
Najlepsza kampania marketingowa
podczas Targów Intourex2011
w Sosnowcu

z

400-lecie sprowadzenia benedyktynek do Sandomierza

2015.10.23
Rozmiar tekstu:A-A+

W tym roku mijają cztery wieki od przybycia benedyktynek do Sandomierza. Jubileusz ten staje się okazją do przypomnienia, że część dziedzictwa z dawnego klasztoru przechowywana jest w Muzeum Diecezjalnym. Pozostaje ono materialnym świadectwem dziejów klasztoru i duchowości zakonnej określając także miejsce konwentu w kulturze i historii Sandomierza.
 

Pod koniec XIX w., w związku ze wzrastającą liczbą alumnów, gmach domu księży emerytów okazał się niewystarczający na potrzeby seminarium, rozważano więc różne możliwości powiększenia siedziby. Gdy okazało się, że nie można uratować zlikwidowanego ukazem carskim klasztoru benedyktynek, administrator diecezji biskup Stanisław Zdzitowiecki, by przeciwstawić się planom urządzenia w klasztorze siedziby władz powiatowych i koszar dla wojska, a w kościele cerkwi, zwrócił się do władz państwowych z propozycją przekazania ich na siedzibę seminarium. Plany te podtrzymał jego następca biskup Stefan Aleksander Zwierowicz. Po opuszczeniu Sandomierza, przez pozostałe w klasztorze sześć sióstr, zespół barokowych zabudowań klasztornych został przyznany na własność seminarium duchownemu. W gmachu Seminarium Duchownego przeznaczono również miejsce na Muzeum Diecezjalne. W protokołach kapituły katedralnej z 15 października 1906 możemy przeczytać, że zbiory muzeum kompletowane [od 1902 r.] przez ks. Rokosznego w kapitularzu katedry mają zostać przeniesione wkrótce do obszerniejszego lokalu w Seminarium Duchownym. Muzeum  urządzono na parterze, w trzech pomieszczeniach dawnego południowego skrzydła klasztornego, wzniesionego w XVII w. W jednej z muzealnych sal zgromadzono pamiątki po benedyktynkach. Zachowały się fotografie pokazujące fragmenty tej ekspozycji.  Muzeum w Seminarium Duchownym istniało do 1936 r., kiedy rozpoczęto przenoszenie zbiorów do Domu Długosza, wyremontowanego na ten cel z inicjatywy bpa Włodzimierza Jasińskiego. Na te przechowywane w muzealnej kolekcji skarby składają się elementy dawnego, jednolicie zakomponowanego wyposażenia wnętrza kościoła pw. św. Michała Archanioła, obrazy, w tym zbiór portretów benedyktynek, tkaniny, instrumenty muzyczne, relikwiarze, meble, wreszcie przedmioty użytku codziennego.

Źródło: Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu