Ballady bez romansów. Mickiewicz wzruszony
2021-10-22 19:00 - 2021-10-23 19:00
Informacje praktyczne
- Informacje szczegółoweZwińRozwiń
- Rodzaj obiektu:
- W kinie i teatrze
- Początek wydarzenia:
- 2021-10-22 19:00
- Koniec wydarzenia:
- 2021-10-23 19:00
- Powiat:
- Kielce
- Gmina:
- Kielce
- Adres:
- Kielce , pl. Moniuszki 2B
- Kod pocztowy:
- 25-344
- Region turystyczny:
- Kielce i okolice
- Położenie:
- W centrum miasta
- W mieście
- Cena:
- Od 30 PLN
- Informacje dot. sprzedaży:
- https://www.bilety24.pl/kup-bilet-na-1260--ballady-bez-romansow-mickiewicz-wzruszony-przestrzenie-sztuki-68758?id=356738#overall
- Nazwa organizatora:
- Kielecki Teatr Tańca
- Dane organizatora:
- 25-344 Kielce, pl. Moniuszki 2B
- Telefon:
- +48 41 367 67 12
- Email:
- sekretariat@ktt.pl
- Strona internetowa:
- www.ktt.pl
Opis
„Ballady bez romansów. Mickiewicz wzruszony” to projekt artystyczno-społeczny z udziałem profesjonalnych tancerzy Zespołu Kieleckiego Teatru Tańca, grupy seniorów ze Świętokrzyskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz Chóru Kameralnego Fermata
Premiera: 23 października 2021 r., godz. 19:00
Próba generalna: 22 października 2021 r., godz. 19:00
Te dwa światy spotkają się na jednej scenie, gdzie połączy je wyjątkową przestrzeń muzyczna i choreografia młodych artystów, wyłonionych w konkursie (Katarzyna Myrda i Dawid Pieróg).
Impulsem dla organizatorów stała się przypadająca w przyszłym roku 200. rocznica powstania „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza.
Spektakl jest przedtaktem do roku jubileuszowego, w którym zostanie zaprezentowany w wersjach rozbudowanych dramaturgicznie i wielu interpretacjach muzycznych. Muzyka do spektaklu powstała na specjalne zamówienie KTT, a jej autorką jest Joanna Piwowar-Antosiewicz, liderka zespołu Trzy Dni Później, która tak mówi o inspiracjach:
„W swojej twórczości muzycznej związanej z teatrem, staram się zawsze znaleźć spójny klimat, klucz w oparciu o który buduję całą strukturę kompozycji. W przypadku „Ballad bez romansów…” punktem wyjścia była dla mnie struktura litewskich pieśni wielogłosowych sutartinies. Śpiewane, głównie przez kobiety utwory, często bazują na równoległych, kanonowych liniach melodycznych, które w punktach kulminacyjnych spotykają się, przeplatają, uzupełniają, ukazując, tym samym, kolejne warstwy znaczeniowe ballad. Ta właśnie, swoista zasada, wydała mi się najbardziej symetryczna z koncepcją, przyjętą przez reżysera spektaklu – Michała Znanieckiego. Figurą geometryczną, która nam towarzyszy muzycznie, przy tym projekcie jest koło. Najlepiej odzwierciedla ono symboliczną cykliczność, nieuchronną zmianę, ale i powrót. Próbowałam stworzyć tajemniczą, niekiedy mroczną, ale pociągającą narrację muzyczną, w której wiele głosów dotyka tych samych krańców świata: jego początku i końca.”
Projekt powstaje pod opieką artystyczną i w reżyserii Michała Znanieckiego, cenionego na całym świecie reżysera i pedagoga, posiadającego wieloletnie doświadczenie w pracy z różnymi grupami społecznymi, ze szczególnym uwzględnieniem osób dotkniętych wykluczeniem społecznym. Młodzi choreografowie mają wyjątkową okazję, by pracować z Michałem Znanieckim nad swoimi koncepcjami choreograficzno-dramaturgicznymi, a tym samym poszerzać umiejętności w takich zakresach jak łączenie pracy na scenie artystów profesjonalnych i amatorów, prowadzenie narracji i dramaturgii, współpraca z wokalistami i muzykami „na żywo“, praca z publicznością oraz teatralny ruch sceniczny.
Spektakl powstaje w oparciu wybrane ballady Adama Mickiewicza: „Świtezianka”, „Lilije”, „Romantyczność” i „Dudarz”.
„Spotkanie różnych pokoleń i wspólna próba odczytania przełomowego dzieła polskiej literatury romantycznej jest wyzwaniem, które wymaga połączenia środków ekspresji takich jak taniec, aktorstwo, multimedia i …prawda. Tylko w ten sposób pokażemy aktualne tematy poruszone przez Mickiewicza 200 lat temu. Mądrość i doświadczenie seniorów, skontrastowane ze świeżym spojrzeniem młodych choreografów w ruchu scenicznym pozwoli znaleźć nowy język, który może dotrzeć do dzisiejszej publiczności. Zbudujemy światy, które łączą rzeczywistość z rytuałem, literaturę z ruchem scenicznym, poezję z codziennością.” - mówi Michał Znaniecki.