Propozycja wycieczki rowerowej skierowana w szczególności do osób wypoczywających nad zalewem w Sielpi. Poprowadzona lasami okalającymi ten jeden z najbardziej popularnych w Świętokrzyskiem zbiorników wodnych.
Doskonała propozycja aktywnego wypoczynku. Główną zaletą trasy jest malowniczy charakter Lasów Koneckich. Trasa prowadzi także przez Czarniecką Górę, miejscowość z obszarem ochrony uzdrowiskowej posiadającą ciekawą historyczną architekturą.
Dojazd i początek trasy
Początek i koniec wycieczki zlokalizowany jest na parkingu przy zalewie w Sielpi i efektownym moście, na którym przebiega droga dla rowerów i szlak Green Velo. Możliwe jest również pozostawienie samochodu na parkingu przy plaży, ale w sezonie letnim należy liczyć się z ograniczoną dostępnością miejsc i opłatą. Przez Sielpię przejeżdżają busy relacji Kielce – Końskie. Do Końskich dociera ponadto kolej, którą można dojechać w kierunku Łodzi oraz Skarżyska-Kamiennej, Starachowic i Ostrowca Świętokrzyskiego (z Końskich można dotrzeć do Sielpi drogą dla rowerów – szlakiem Green Velo).
Oznakowanie: bardzo dobre i dobre
Sielpia (fragment szlaku Green Velo) – Kamienny Krzyż – czerwony szlak rowerowy; Kamienny Krzyż - Czarniecka Góra – niebieski szlak rowerowy; Czarniecka Góra -Błotnica – zielony szlak rowerowy; Błotnica - Modrzewina - odcinek nieoznakowany (zaleca się pobranie śladu GPX), Modrzewina – Sielpia – czerwony szlak pieszy.
Nawierzchnia trasy:
drogi asfaltowe – 23,4 km (60,3% długości trasy),
drogi szutrowe – 9,3 km (23,9% długości trasy),
droga gruntowa leśna – 6,1 km (15,8%)
Utrudnienia na trasie:
Wymagający kondycyjnie podjazd pod górę Osicową (334 m. n.p.m.) oraz podjazd w okolicy miejscowości Modrzewina. Z uwagi na charakter gleb występujących w tym regionie występują również krótkie odcinki drogi piaszczystej (zalecane szerokie opony do roweru)
Atrakcje na trasie:
Jezioro Sielpeckie – Sielpia Wielka, nazywana Świętokrzyską Ibizą, to raj dla turystów, którzy nie wyobrażają sobie wypoczynku bez relaksu nad wodą. Zalew ma charakter zbiornika rekreacyjnego, z bogatą infrastrukturą i otoczony jest borami sosnowymi zachęcającymi do pieszych wędrówek, spacerów nordic walking czy rowerowych wycieczek.
Zalew otwarto do użytku w latach 60. ubiegłego stulecia. Od tego czasu zdążył zdobyć już sobie kilka pokoleń oddanych fanów wodnego wypoczynku. Ostatnio można jednak śmiało powiedzieć, że zalew nie starzeje się, a wręcz przeciwnie - młodnieje i zyskuje zupełnie nowe oblicze. Wszystko to dzięki trwającym przez ostatnich kilka lat pracom rewitalizacyjnym.
W sezonie plażowicze wygrzewają się na szerokiej i bezpiecznej plaży. Po oczyszczonym zbiorniku suną rowerki wodne i desko-kajaki. Po molo i szerokich ścieżkach spacerują rodziny z dziećmi. Można się tu również zatrzymać na dłużej i skorzystać z noclegu w domkach, hotelu lub ośrodkach wypoczynkowych po północnej stronie zalewu.
Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi – zwiedzając zabytki techniki w Regionie Świętokrzyskim trudno nie odnieść wrażenia, że projektanci dawnych zakładów przemysłowych przykładali ogromną wagę do najdrobniejszych detali. Nie inaczej jest w Sielpi Wielkiej, gdzie w XIX stuleciu powstał zakład przemysłowy i osiedle robotnicze. [UWAGA! OBIEKT ZAMKNIĘTY DO ODWOŁANIA!]
Leśne torfowisko - dobrze zachowane, dzięki ochronie czynnej, śródleśne torfowisko o charakterze użytku ekologicznego z roślinnością torfowiskową - bagnem zwyczajnym, wełnianką pochwowatą, rosiczką czy borówką bagienną.
Przydrożny krzyż k. Wąsosza – odnowiony przez mieszkańców Baryczy w 2018 r. krzyż w darze pamięci 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni w Czarnej – początki kultu maryjnego w Czarnej sięgają przełomu XVI i XVII wieku. Wówczas robotnikom pracującym przy wypalaniu węgla drzewnego ukazała się na krzaku jałowca Matka Boska. W miejscu objawienia, tuż nad rzeką Czarną, mieszkańcy osady wybudowali kapliczkę, w której umieszczono obraz namalowany przez nieznanego autora.
Sława cudownego wizerunku rosła wśród okolicznych mieszkańców. Z roku na rok przybywało pielgrzymów, których mała kapliczka nie mogła pomieścić. Wówczas Izabela Małachowska uzyskawszy pozwolenie (dnia 16. III. 1763 roku) od ówczesnego arcybiskupa gnieźnieńskiego Władysława Łubieńskiego, prymasa Polski, zleciła budowę kościoła murowanego (mały kościółek), do którego przeniesiono cudowny obraz.
Liczba wiernych pragnących modlić się przed obliczem Maryi z roku na rok wzrastała. W 1980 roku z inicjatywy księdza Biskupa Ordynariusza Sandomierskiego Piotra Gołębiowskiego rozpoczęto starania o koronację obrazu Matki Bożej Czarneckiej. Plany te zrealizował ks. Jan Kudłacik, od 1990 roku proboszcz parafii Czarna. To o czym mówił i czego gorąco pragnął bp Piotr Gołębiowski, stało się faktem. Dnia 4 czerwca 1991 roku Ojciec Święty Jan Paweł II w Radomiu poświęcił korony. Osiem lat później kard. Józef Glemp Prymas Polski dokonał koronacji Cudownego Wizerunku Matki Bożej Wychowawczyni.
Czarniecka Góra – dawne przedwojenne uzdrowisko, cieszące się wielką popularnością. Do dziś zachowały się tu wille przypominające o świetności tego miejsca. Obecnie czynione są starania, by miejscowość ta ponownie uzyskała status uzdrowiska w oparciu m.in. o lecznicze właściwości lokalnego torfu i panującego tu klimatu.
Kościół MB Częstochowskiej w Miedzierzy - kościół w Miedzierzy zbudowany z białego piaskowca i marmuru już z daleka sprawia imponujące wrażenie, które nie słabnie kiedy zajrzymy do środka świątyni. Znaczna część wyposażenia wnętrza pochodzi z XVII - wiecznego drewnianego kościółka, który w 1957 roku został przeniesiony do innej parafii. Pozostały po nim trzy barokowe ołtarze z I połowy XIX wieku. I tak w dawnym głównym ołtarzu znajdują się rzeźby św. Dominika i św. Katarzyny z połowy XVIII wieku, w bocznych zaś pozostały obrazy św. Rozalii z 1846 oraz św. Barbary z poł. XIX wieku.
Źródło: Czas w las - przewodnik wydany nakładem Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego