Zbudowany z drewna modrzewiowego, oszalowany deskami kościół powstał w XV w. Po raz pierwszy rozbudowano go w XVI stuleciu, a następnie w 1939 r. wydatnie przedłużono nawę.
Korpus trójnawowej świątyni z wielobocznie zamkniętym prezbiterium pokryty jest gontem i zwieńczony miedzianą barokową wieżyczką pokrytą blachą.
Ołtarz główny zdobią późnorenesansowe obrazy Matki Bożej Bolesnej (Pieta) oraz św. Andrzeja. Natomiast ołtarze boczne są w stylu barokowym i znajdują się w nich obrazy Przemienienia Pańskiego i św. Mikołaja.
Na szczególną uwagę zasługuje późnorenesansowa boazeria w prezbiterium, gdzie na jednej z płycin przedstawiono pierwotny kościół. Za to z okresu gotyku pochodzi kamienna chrzcielnica z barokowym przykryciem oraz południowy portal. Warto zwrócić także uwagę na późnorenesansową ambonę i XVII-wieczną balustradę chóru z rzeźbą św. Andrzeja. Odnowiona polichromia w nawach pochodzi z XIX w.
Przy kościele stoi zbudowana w latach 30. XX w. drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, przykryta gontowym dachem typu brogowego.
