Położony jest on na terenie gminy Busko-Zdrój. Jest to rezerwat typu florystycznego (słonoroślowego) o powierzchni 0,62 ha. Utworzony został w 1959r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych źródeł solankowych wraz z występującą w pobliżu florą i fauną halofitową.
Rezerwat jest położony wśród uprawnych pól, w niewielkim obniżeniu terenu, ograniczonym od południowego – wschodu i północnego – zachodu stromymi zboczami skałek gipsowych. Rozległa kotlinka z niewielkim, swobodnie rozlewającym się po niej ciekiem wodnym, zasilanym przez słone siarczano – chlorkowe źródło zajmuje centralną część rezerwatu.
Specyfika tego terenu jest związana z występowaniem słonego bagna. To ona zadecydowała o rozwoju charakterystycznej dla tego rodzaju siedliska roślinności słonolubnej. W najwilgotniejszych miejscach rosną: łoboda oszczepowata, mannica odstająca, sitowiec nadmorski i muchotrzew solniskowy. Suchsze miejsca, które są oddalone od cieku porastają: koniczyna rozdęta, nostrzyk ząbkowany, turzyca odległokłosowa oraz komonica skrzydlastostrąkowa. Mimo znacznej degradacji szaty roślinnej rezerwatu (w wyniku źle przeprowadzonej melioracji i zaczopowaniem jednego z dwóch słonych źródeł) nadal skupia on najbogatszą na terenie Niecki Nidziańskiej florę halofilną i pozostaje jedynym tego typu obiektem na tym terenie. Bardzo interesujący chrząszcz związany z solniskiem reprezentuje faunę rezerwatu, mając tu swe jedyne stanowisko w Polsce.
