Rezerwat położony jest na wschód od Niekłania Wielkiego, w gminie Stąporków. Został utworzony w 1959 r. w celu zachowania osobliwych form skalnych. Obejmuje powierzchnię ponad 6 ha lasu mieszanego z przewagą 200-letnich sosen i dębów, jednak największą wartość rezerwatu stanowią malownicze skałki wyrzeźbione przez procesy erozyjne w triasowych i dolnojurajskich piaskowcach. Skałki tworzą dwa oddzielne skupiska: wschodnie i zachodnie. Na długości kilkuset metrów znajduje się ciąg ostańców, przybierających nietypowe kształty, takie jak grzyby skalne, kominy czy kazalnice, osiągające wysokość od 2 do 8 m. Fantastyczne formy i ich ciemne zabarwienie były prawdopodobnie powodem powstania wielu legend oraz nazwy.
Rezerwat jest skupiskiem bogatej flory i fauny. W skalnych szczelinach prawdopodobnie przetrwało stanowisko bardzo rzadkiej paproci zanokcicy północnej (Asplenium septentrionale) - reliktu klimatu polodowcowego.
"Skałki Piekło pod Niekłaniem" uznane są za najpiękniejszy rezerwat przyrody nieożywionej w województwie świętokrzyskim. Pewien przedsmak piękna tego miejsca można zobaczyć w krótkim materiale filmowym.
Dojazd: Z Końskich drogą nr 42 w kierunku Skarżyska-Kam. W miejscowości Stąporków w lewo na Szydłowiec. Na końcu wsi Niekłań Wielki znajduje się parking. Dojście do rezerwatu pieszymi szlakami turystycznymi koloru niebieskiego i czerwonego lub według drogowskazów nadleśnictwa.