Przez Jeleniowski Park Krajobrazowy

Opis

Trasa polecana jest przede wszystkim miłośnikom leśnych wędrówek. Brak cennych zabytków wynagrodzi z pewnością przyroda (zwłaszcza wiosną i jesienią) chroniona w dwóch rezerwatach na trzecim i czwartym co do wielkości szczycie Gór Świętokrzyskich.

Przebieg: Wałsnów – Skoszyn – Szczytniak – Przełęcz Jeleniowska – Jeleniowska – Paprocice – Kobyla Góra – Wólka Milanowska – Nowa Słupia
Oznakowanie: odcinek Wałsnów – Szczytniak szlak czarny; odcinek Szczytaniak – Kobyla Góra szlak czerwony; odcinek Kobyla Góra – Nowa Słupia szlak zielony.
Czas przejścia: około 5h (czas przejścia nie uwzględnia zwiedzania obiektów).
Suma podejść: 480 m.
Długość trasy: 18km

Warto zobaczyć:
Skoszyn – we wsi można zobaczyć charakterystyczną zabudowę w stylu regionalnym. Zbudowano tu zarówno stare, jak i nowe zagrody, które przylegają do siebie narożnikami, tworząc czworobok z wewnętrznym podwórzem.

 

(554 m n.p.m.) – wzniesienie, zwane dawniej Górą Opacza, to najwyższy szczyt Pasma Jeleniowksiego. Na terenie o powierzchni 6,03 ha, w ramach rezerwatu Szczytniak, ochroną objęto starodrzew jodłowo-bukowy o charakterze puszczańskim, otaczający rumowisko skalne piaskowców kambryjskich, które należą do najstarszych w Górach Świętokrzyskich. Gołoborze to jest przykładem mechanicznego procesu wietrzenia skał w okresie zimnego klimatu epoki lodowcowej, a także powolnego zarastania „gołych od boru” terenów.

Góra Jeleniowska (533 m n.p.m.) – w utworzonym tu w 1997 r. rezerwacie przyrody nieożywionej o powierzchni 15,56 ha ochronie podlegają ostańcowe skałki, rozwaliska i rumowiska skalne typu gołoborzy z piaskowców kwarcytowych oraz naturalne zbiorowiska lasu bukowo-jodłowego. Mocno zarośnięte już gołoborze oraz pozostałości skalnych grani znajdują około 500 m na zachód od szczytu góry.

Nowa Słupia – miejscowość u podnóża Łysej Góry jest bramą doŚwiętokrzyskiego Parku Narodowego. Historia osadnictwa na tych terenach sięga II w. p.n.e. i związane jest nieodłącznie z rozwijającym się starożytnym hutnictwem żelaza. Z dawną techniką pozyskiwania tego materiału można zapoznać się zwiedzając ekspozycję Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego im. Mieczysława Radwana. Pawilon powstał na miejscu stanowiska archeologicznego, gdzie zabezpieczono 42 klocki żużla – odpadu przy produkcji żelaza w piecach dymarskich. Prezentacja wytopu jest główną atrakcją Dymarek Świętokrzyskich, corocznej, imprezy plenerowej o wieloletniej tradycji. Przy wejściu do Świętokrzyskiego Parku Narodowego stoi tajemnicza postać zwana Emerykiem. Pielgrzym, który według legendy za swoją pychę został przemieniony w kamień, przesuwa się o jedno ziarenko piasku rocznie.