Obecny kościół zbudowany został w roku 1763 przez dziedziczkę Katarzynę z Dembskich Mieroszewską, wdowę po Felicjanie, a wykończony przez jej syna, Józefa. Konsekracja kościoła nastąpiła dopiero w roku 1890, prawdopodobnie po zakończeniu gruntownego remontu.
W pierwszych latach XX stulecia dotychczasową drewnianą zakrystię zamieniono na murowaną. W roku 1913 od strony południowej dostawiono do nawy przybudówkę zawierającą kruchtę i schowek. Kolejne remonty miały miejsce w następujących latach: 1937, 1970 oraz w 2010.
Kościół jest orientowany. Kwadratowa w planie wieża, mieszcząca na parterze kruchtę, a wyżej pełniąca funkcję dzwonnicy ma konstrukcję słupowo-ramową. Reszta budowli wykonana została w konstrukcji zrębowej. Elewacje oszalowane są pionowymi deskami z lisicami uformowanymi na kształt pilastrów.
Starsze od kościoła są organy, wykonane przez Jana Kondorskiego w roku 1683 i przez niego remontowane w 1699 roku. Kościół ma barokowe wyposażenie, a jego wnętrze jest polichromowane.
