Do powstania uzdrowiska buskiego przyczynił się Feliks Rzewuski – dzierżawca buski – który był jednym z pacjentów leczących reumatyzm. Docenił on walory lecznicze wód mineralnych, założył spółkę warszawskich akcjonariuszy, a następnie otrzymał zezwolenie na otwarcie uzdrowiska. Oficjalne otwarcie nastąpiło 1 czerwca 1836 roku. Od tego czasu uzdrowisko zaczęło się intensywnie rozwijać. Powstały kolejne obiekty lecznicze, zaczęło przyjeżdżać co raz więcej kuracjuszy. W roku 1860 było ich 415, w roku 1899 już 2431, a obecnie po zdrowie i relaks do Buska-Zdroju przybywa ich ponad 50 tys. rocznie.
"Uzdrowisko Busko-Zdrój” S.A. dysponuje miejscami w siedmiu obiektach sanatoryjnych i szpitalnych („Marconi”, „Mikołaj I”, „Mikołaj II”, „Willa Zielona”, „Krystyna”, „Oblęgorek”) oraz Specjalistyczny Szpital Rehabilitacjno-Ortopedyczny „Górka”. Wszystkie obiekty przystosowane są dla osób niepełnosprawnych i posiadają pełną bazę zabiegową.
W uzdrowisku leczy się m.in. schorzenia reumatyczne, neurologiczne, ortopedyczne, kardiologiczne czy też dermatologiczne. Przy pomocy najnowszej aparatury i pod nadzorem wykwalifikowanej kadry medycznej wykonywanych jest ponad 60 rodzajów zabiegów: hydroterapeutycznych, fizykoterapeutycznych, kinezyterapeutycznych, laserowych, masaży różnego typu.
