Już od dziś możemy zwiedzać w domu organisty z Bielin pracownię krawiecką i typowy małomiasteczkowy sklepik z okresu międzywojennego oraz XIX-wieczną aptekę z laboratorium.

Wzniesiono go w I połowie XIX wieku, w układzie dwutraktowym: izba – alkierz oraz alkierz - izba, z przelotową centralną sienią. Pod sienią znajduje się wymurowana łamanym kamieniem piwnica. W ciekawy sposób dwie części sieni, północną i południową, łączy arkadowe przejście w podstawie cyrklowego komina (wybudowanego z kamienia), przy którego filarach w obu izbach usytuowane są urządzenia ogniowe: trzony kuchenne z blachami i ogrzewacze. Wieńcowe ściany tego dostatniego domu o charakterze dworkowym wzniesiono z tartych belek jodłowych, węgłowanych na jaskółczy ogon i oszalowano z zewnątrz pionowymi tarcicami z listwami na złączach. Węgły maskowane są prostymi pilastrami z desek. Podłogi są drewniane, sosnowe, w lewej izbie z dekoracyjną czteroramienną rozetką z dębiny. Okna są dwuskrzydłowe, sześciopolowe z lufcikami, malowane białą farbą olejną. Drzwi wejściowe, z obu stron sieni, są taflowe, dekorowane klepką dębową z kowalskimi ćwiekami. Wejścia osłaniają altankowe ganki, z kratownicami z sosnowych listew o przekroju trójkątnym. W pracowni  krawieckiej Hersza Michela pokazano maszyny do szycia-ręczną i nożną, żelazka, a przede wszystkim rozmaitą odzież kobiecą, wyroby bieliźniarskie i dodatki, w tym koronki.

Źródło: Tomasz Dzikowski, Park Etnograficzny w Tokarni, informator turystyczny